Veel bloed en zweet van mijzelf, maar ook van veel mensen die mij hebben geholpen is in dit kleine project gaan zitten. Deze mensen wil ik heel graag bedanken:
-Mijn ouders voor alle steun en hulp bij de verbouwing.
-Mijn zus voor het beschikbaar stellen van haar bus en het helpen in het huis.
-Mijn vriendin voor de kritische blik en hulp die ze heeft geboden in haar vrije uurtjes.
-Erik voor de hulp bij de aankoop van dit huis en zijn visie op bestaande bouw.
-Marco voor het helpen en het lenen van materiaal
-Luc voor het helpen met het leggen van de vloer.
-Hans en zijn vader voor het sjouwen van de vloer en bouwafval en voor het schuren van vrijwel al het houtwerk.
-Sander voor het helpen met het leeg halen van deze toko.
-Bart voor het helpen met het plaatsen van al het nieuwe houtwerk, heerlijk om iemand te kennen met dezelfde mate van precisie.
-En natuurlijk iedereen die ik ben vergeten te bedanken in bovenstaande lijst en die mij in welke vorm dan ook toch geholpen hebben.
Als iemand mij nu zal vragen om nog een dergelijk project aan te gaan, zal ik eerst even goed na moeten denken. Maar ik zal vervolgens tot de conclusie komen dat ik het leuk heb gevonden om dit huis op te knappen. Het was bijzonder leerzaam om zelf het gereedschap in de hand te nemen en aan de slag te gaan. Soms was het bijzonder eenzaam om in mijn eentje hier te zitten en bijvoorbeeld de kwast op het houtwerk te zetten. Maar terugkijkend ben ik meer dan tevreden met het behaalde resultaat, ondanks de tegenslagen, de lange dagen en de eenzame uurtjes. Deze tegenslagen hebben mij een stuk wijzer gemaakt en deze zullen mij niet snel overkomen bij wellicht een vergelijkbaar nieuw avontuur in de toekomst.
Dus ja, ik zal nog een dergelijk project aangaan als deze op mijn pad komt. Maar nu geniet ik nog even van hetgeen waar ik nu in woon.
Hier wat plaatjes van hoe het was en hoe het is geworden:
Echt prachtig, krijg er tranen van in mijn ogen, wat een verschil joh!
BeantwoordenVerwijderen